Cəbrayıl(ə)-ın Həzrəti Yəqub (ə) a öyrətdiyi dua

Həzrəti imam Məhəmməd Baqir (ə)- dan rəvayət olubki eləki Həzrəti Yəqub (ə)- ın qəm və qüssəsi artdı, öz əllərini göylərə qaldırıb, dedi:

يا حَسَنَ الصُّحْبَةِ، يا کَرِيمَ (کثيرَ، خ) المَعُونَةِ يا خَيْراً کُلَّهُ اِئْتِني بِرَوْحٍ مِنْکَ وَ فَرَجٍ مِنْ عِنْدِکَ

Sonra Cəbrail (ə) nazil oldu və dedi:”Aya sənə elə bir dua öyrədim ki, Allah-taala onun bərəkətinə, gözlərini və sənin iki oğlunu qaytarsın?” dedi: “bəli!” Cəbrayıl dedi: de:

يا مَنْ لا يَعْلَمُ اَحَدٌ کَيْفَ هُوَ وَ حَيْثُ هُوَ وَ قُدْرَتَهُ اِلّا هُوَ، يا مَنْ سَدَّ الْهَواءَ بِالسَّماءِ وَ کَبَسَ الْاَرْضَ عَلي الْماءِ وَ اخْتارَ لِنَفْسِهِ اَحْسَنَ الاَسُماءِ اِئْتِني بِرَوْحٍ [مِنْکَ] وَ فَرَجٍ مِنْ عِنْدَ کَ

(Həzrəti Yəqub bu duanl oxudu).sonra səhər hələ tam açılmamışdı ki, Yusifin köynəyini gətirib, ona verdilər. Tənrı həm onun gözlərini və həm onun uşaqlarını qaytardı.[3]